Z utrwalonego orzecznictwa wynika zaś, iż przesłanka z art. 258 § 2 kpk jest samodzielną i wystarczającą podstawą stosowania najsurowszego środka zapobiegawczego. Sam fakt orzeczenia surowej kary nosi w sobie elementy realnej obawy zakłócenia przez podejrzanego prawidłowego toku postępowania i z woli ustawodawcy wprowadza przypuszczenie, iż konieczne jest zabezpieczenie prawidłowego toku postępowania właśnie poprzez stosowanie tymczasowego aresztowania, której to potrzeby nie eliminuje argument posiadania przez podejrzanego stałego miejsca zamieszkania, czy brak w zachowaniu podejrzanego elementów wskazujących na utrudnianie procesu (postanowienie Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 28 lutego 2001 roku sygn. akt II AKz 133/01, Prok. i Pr.-wkł. 2001/11/25)
samoistna przesłanka stosowania tymczasowego aresztowania #adwokat #Radom
