Wysokość deklarowanych dochodów nie ma przełożenia w rzeczywistej wysokości osiąganych dochodów, albowiem pozwany z uwagi na charakter działalności gospodarczej, wszelkie zakupy na rzecz swoich klientów rozlicza w ramach prowadzonych działalności gospodarczych, jako koszty uzyskania przychodu. Jednakowoż wskazać trzeba, iż wysokość obowiązku alimentacyjnego jest zależna nie od otrzymywanego wynagrodzenia, lecz od pełnych możliwości zarobkowych osoby obowiązanej do alimentacji (orzeczenie SN z dnia 9 stycznia 1959 r., III CR 212/58). Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno-gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie (wyrok SN z dnia 9 stycznia 1959 r. 3 CR 212/59 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 1975 r. III CRN 48/75). Fikcyjne zaniżanie swoich dochodów przez obowiązanego poprzez niewykorzystywanie w pełni możliwości zarobkowych nie stoi, więc na przeszkodzie zasądzeniu wyższych alimentów.
wysokość alimentów a zarobki zobowiązanego #Radom #adwokat
