Wysokość obowiązku alimentacyjnego jest zależna nie od otrzymywanego wynagrodzenia, lecz od pełnych możliwości zarobkowych osoby obowiązanej do alimentacji (orzeczenie SN z dnia 9 stycznia 1959 r., III CR 212/58). Zakres obowiązku alimentacyjnego może i powinien być większy od wynikającego z faktycznych zarobków i dochodów zobowiązanego, jeśli przy pełnym i właściwym wykorzystaniu jego sił i umiejętności zarobki i dochody byłyby większe, a istniejące warunki społeczno-gospodarcze i ważne przyczyny takiemu wykorzystaniu nie stoją na przeszkodzie (wyrok SN z dnia 9 stycznia 1959 r. 3 CR 212/59 i wyrok Sądu Najwyższego z dnia 16 maja 1975 r. III CRN 48/75). Fikcyjne zaniżanie swoich dochodów przez obowiązanego poprzez niewykorzystywanie w pełni możliwości zarobkowych nie stoi, więc na przeszkodzie zasądzeniu wyższych alimentów.