Zgodnie z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 6 czerwca 2019 r. w sprawie sygn. akt. V ACa 505/18 o wysokości należnej kwoty zadośćuczynienia nie decyduje stopa życiowa osoby, której przysługuje zadośćuczynienie. Prowadziłoby to do dyskryminacji z uwagi na wysokość osiąganych dochodów i wielkość posiadanego majątku. Krzywda związana ze stratą osoby bliskiej w wyniku wypadku komunikacyjnego nie jest zależna od sytuacji materialnej osoby pokrzywdzonej, lecz od charakteru i siły więzi łączących pokrzywdzonego ze zmarłym a także od roli, którą zmarły pełnił w życiu pokrzywdzonego i wymaga zadośćuczynienia odpowiedniego do zakresu doznanej szkody niemajątkowej.

Zgodzić się należy z wyrokiem Sądu Apelacyjnego w Katowicach z dnia 15 listopada 2018 r. w sprawie sygn. akt. I ACa 372/18, że do zasądzenia zadośćuczynienia za śmierć osoby bliskiej powinny zachodzić okoliczności, wskazujące na to, że śmierć osoby bliskiej stała się dla osób najbliższych źródłem udręczeń moralnych. Okoliczności wpływające na wysokość zadośćuczynienia na gruncie art. 446 § 4 k.c., to m.in.: dramatyzm doznań osób bliskich zmarłego, poczucie osamotnienia, cierpienia moralne i wstrząs psychiczny wywołany śmiercią osoby najbliższej, rola jaką w rodzinie pełniła osoba zmarła, charakter i rodzaj zaburzeń w prawidłowym funkcjonowaniu pozostałych członków rodziny, stopień w jakim pozostali członkowie będą umieli odnaleźć się w nowej rzeczywistości i na ile zdolni są zaakceptować obecny stan rzeczy, skorzystanie z pomocy fachowej w czasie radzenia sobie w tej trudnej sytuacji, ewentualny proces leczenia doznanej traumy mający na celu pomoc w odbudowie struktury rodziny. Oczywistym pozostaje, że przesłanką konieczną dla wystąpienia z roszczeniem z art. 446 § 4 k.c. nie jest krzywda, która przyjmuje postać medycznie stwierdzalnej choroby (np. depresji, nerwicy, itp.). Okoliczności tego rodzaju mogą jedynie uzasadniać przyznanie wyższego zadośćuczynienia. Przepis art. 446 § 4 k.c. nie odwołuje się wprost do kryterium bólu zakładając, że utrata osoby najbliższej zawsze wywołuje ból. Odczuwanie bólu nie wymaga dowodu. Krzywdę, o jakiej mowa trudno wycenić. Należy nadto mieć na uwadze, że zadośćuczynienie powinno przedstawiać odczuwalną wartość ekonomiczną, tak aby nie doszło do deprecjacji krzywdy, którą ma ono łagodzić. Zasadniczą funkcją zadośćuczynienia jest bowiem funkcja kompensacyjna, gdyż jego celem jest złagodzenie cierpienia wywołanego utratą osoby bliskiej. Zatem, aby ten cel osiągnąć świadczenie z tego tytułu musi stanowić odczuwalną wartość ekonomiczną. Śmierć osoby bliskiej to ogromna dolegliwość psychiczna dla członka rodziny zmarłego, a jej skutki rozciągają się na całe jego dalsze życie.