Jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale  siedmiu sędziów z dnia 15 marca 2006 r., III CZP 106/05 (OSN 2006, nr 10, poz. 160) orzeczenie, którego podstawę stanowi art. 10 u.k.w.h., realizuje odrębną kategorię roszczeń procesowych zbliżonych do powództw kształtujących. Powództwo o ustalenie wytoczone na podstawie art. 189 kpc  i powództwo o usunięcie niezgodności treści księgi wieczystej z rzeczywistym stanem prawnym na podstawie art. 10 ust. 1 ukwh, nie mają  tego samego charakteru. Stanowią one dwa niezależne środki ochrony prawnej, oparte na odmiennych przesłankach i zmierzające do osiągnięcia innego celu. Tylko w przypadku gdyby powództwo o usunięcie niezgodności zaspokajałoby w całości interes prawny powoda, można by mówić o zbiegu roszczeń, który miałby charakter konkurencyjny.